Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΣΤΟ 1ο ΕΠΑ.Λ. ΑΛΜΥΡΟΥ

Η Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015 αφιερώθηκε στο 1ο ΕΠΑ.Λ. ΑΛΜΥΡΟΥ στον εορτασμό της επικείμενης ημέρας των Χριστουγέννων. 

Η μέρα μας ξεκίνησε με τον εκκλησιασμό στον Ιερό ναό του Αγίου Νικολάου στον Αλμυρό για να παρακολουθήσουμε την Θεία Λειτουργία την οποία τέλεσε ο πρεσβύτερος πατήρ Ευστάθιος Βαρβαρέλης. Αφού κοινωνήσαν των Αχράντων Μυστηρίων όσοι ήταν προετοιμασμένοι επιστρέψαμε στο σχολείο μας, όπου στο αμφιθέατρο πραγματοποιήθηκε εκδήλωση – ομιλία από τους πατέρες Ευστάθιο Βαρβαρέλη και Γεώργιο Γιαννιό με θέμα: «ΕΝΑΣ ΞΕΝΟΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ».

Στην παρουσίασή του ο πατήρ Ευστάθιος Βαρβαρέλης μας είπε: «ο Χριστός ήρθε να σώσει τούς ξένους από την αλύτρωτη ξενιτιά τους, προσέλαβε τη μορφή τους, πήρε πάνω του την ξενιτεία τους και σαν ξένος πολιτεύτηκε σέ αυτό τον κόσμο.

Γεννήθηκε σέ ξένο τόπο, δέχτηκε ξένια δώρα από ξένους που ήρθαν από τα ξένα να τον προσκυνήσουν, σαν ξένος φυγαδεύτηκε στην Αίγυπτο. 

Ο Χριστός είναι ὁ πρώτος πρόσφυγας, ὁ πρώτος απόδημος μετανάστης από τη Βασιλεία τού Θεού, χωρίς διεύθυνση μόνιμης κατοικίας στη γη, όπου έμεινε πρόσκαιρα και δεν είχε πού την κεφαλήν κλίνε. 
Ο Χριστός μάς διδάσκει πώς είμαστε όλοι ξένοι πάνω στη γη, πάροικοι και παρεπίδημοι, πρόσφυγες, με τελικό προορισμό τον Οίκο τού Πατρός από όπου εξοριστήκαμε, τον αρχικό Οίκο τού Πατρός όπου μας χαρίστηκε ἡ ζωή πού χάσαμε στα ξένα. Αφού είμαστε όλοι ξένοι δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε τον ξένο, τον άλλο πού δε διαφέρει σέ τίποτα από μας και από τον Χριστό στην ξενιτεία του.

Ο Χριστός μας προέτρεψε να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους και να νοιαζόμαστε για όλους τούς ξένους με πραγματική αγάπη, γιατί και Εκείνος αν και ξένος προς τον κόσμο τής αμαρτίας έγινε ένας από μας με σκοπό να μάς χαρίσει τη σωτηρία. 
Η θέση, λοιπόν τού Χριστού και κατά συνέπεια τής Εκκλησίας Του, ως συνόλου και κάθε Χριστιανού προσωπικά, είναι ὁ σεβασμός παντός ανθρώπινου προσώπου, ανεξαρτήτως καταγωγής ἡ γλώσσας, ιδιαιτέρως, όταν βρίσκεται σέ δοκιμασία και ανάγκη. 
Η φράση του Χριστού «ξένος ἤμην καί συνηγάγετε με» με την οποία ὁ ίδιος ὁ Κύριος ταυτίζεται με τον ξένο, καθορίζει το εκκλησιαστικό μας χρέος. Σέ αυτήν την κατηγορία ανήκουν αναμφισβήτητα όλοι οι ξένοι και ἡ Εκκλησία αυτό το πνεύμα καλλιεργεί και ενισχύει, στηλιτεύοντας το ρατσισμό, την ξενοφοβία και κηρύττοντας την ισότητα όλων των ανθρώπων μεταξύ τους, ενώ προτρέπει όλους τούς πιστούς στο πρόσωπο τού άλλου, τού ξένου να βλέπουν τον αδελφό τους.

Τη Μεγάλη Παρασκευή κατά την περιφορά τού Επιταφίου ακούγονται τα παρακάτω λόγια, τα οποία ο βυζαντινός υμνογράφος Γεώργιος Ακροπολίτης το 13^ο αιώνα συνέθεσε και έβαλε στα χείλη τού Ιωσήφ του από Αριμαθαίας. Ὁ Ιωσήφ ζητάει το σώμα τού νεκρού Χριστού, λέγοντας στον Πιλάτο: «...Δός μοι τοῦτον τόν ξένον, ὅν ὁμόφυλοι μισοῦντες θανατοῦσιν ὡς ξένον...», δηλαδή «Δώσε μου αυτόν τον ξένο που οι ομοεθνείς του μισώντας τον, τον σκότωσαν ως ξένο».

Περπατώντας πάνω στα βήματα τού Χριστού, οφείλουμε να έχουμε αγάπη μεταξύ μας αλλά και γενικότερα προς τον πλησίον μας. Το πρόσωπο του πλησίον μας σύμφωνα με την παραβολή τού Καλού Σαμαρείτη δεν είναι ὁ οικείος μας, ὁ ομόθρησκός μας, ὁ ομοεθνής μας άλλα και ὁ οποιοσδήποτε ξένος.

Ὁ άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού και κάθε άνθρωπος είναι αδελφός ἤ αδελφή μας».

Ο πατήρ Γεώργιος Γιαννιός συμπλήρωσε: «Στολίζουμε τα πάντα εξωτερικά αυτές τις ημέρες, αλλά τα εσωτερικά μας τα στολίζουμε; … Και προσοχή, όχι αφορισμούς σε οτιδήποτε ξένο και αντίθετο στη πίστη μας… Ο Θεός έφτιαξε τον Ήλιο για όλους τους ανθρώπους… Έστειλε τον Υιό του τον Ήλιο της Δικαιοσύνης, να σαρκωθεί, να γίνει Άνθρωπος από τη μεγάλη του αγάπη για τον άνθρωπο (Θεία Ενανθρώπιση) για όλους τους ανθρώπους…».

Μετά την εκδήλωση οι ήρθε η στιγμή των κερασμάτων (προσφορά  του συλλόγου καθηγητών προς τους μαθητές τους) και οι ανταλλαγές ευχών για τα Χριστούγεννα και το Νέο Έτος.