Με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας για το σχολικό έτος 2015-2016 η σχολική -
θρησκευτική εορτή των Τριών Ιεραρχών την 30η Ιανουαρίου 2016, επειδή ήταν ημέρα Σάββατο εορτάσθηκε την Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016.
Έτσι και
στο σχολείο μας τιμήθηκε η εορτή των Τριών Ιεραρχών με Εκκλησιασμό στον
Ιερό Ναό Αγ. Νικολάου Αλμυρού.
Τον
ενδέκατο αιώνα, την εποχή του αυτοκράτορα Αλεξίου Κομνηνού, καθιερώθηκε
ο κοινός εορτασμός τριών μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας, του Αγίου
Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του Αγίου
Γρηγορίου του Θεολόγου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, και του Αγίου
Βασιλείου του Μεγάλου, Αρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας.
Αυτό έγινε γιατί είχε δημιουργηθεί μεταξύ των πιστών μεγάλη διαμάχη για το ποιος από του τρεις Αγίους Πατέρες ήταν σπουδαιότερος από τους άλλους. Έτσι είχαν χωριστεί σε "Βασιλείτες", Γρηγορίτες" και "Ιωαννίτες". Σύμφωνα με το συναξάρι της ημέρας ο Άγιος ιεράρχης Ιωάννης ο Μαυρόπους επίσκοπος Ευχαϊτών τους είδε σε όραμα και τους τρεις μαζί να του λένε: "Εμείς ένα είμαστε ενώπιον του Θεού και δεν υπάρχει καμμιά αντίθεση ανάμεσά μας ... όρισε μία ημέρα να εορτάζεται από κοινού η μνήμη μας, ώστε οι Χριστιανοί να μας τιμούν ενωμένους".
Παράλληλα όμως με αυτή την κοινή εορτή τιμήθηκε η υπέρτατη προσφορά τους στην παιδεία, η ακλόνητη και θερμουργός πίστη προς τον Θεό και η απαράμιλλη ποιμαντορική και φιλανθρωπική τους δράση.
Από τότε επικράτησε εθιμοτυπικά η εορτή των Τριών Ιεραρχών να σχετίζεται με την παιδεία και τα ελληνικά γράμματα, έθος που συνεχίστηκε και κατά τη περίοδο της Τουρκοκρατίας, οπότε και πήρε εθνικό χαρακτήρα. Στους Τούρκους εμφανιζόταν ως θρησκευτική εορτή και ημέρα εξέτασης της προόδου των μαθητών, αλλά ουσιαστικά οι παπάδες-δάσκαλοι καλλιεργούσαν στα Ελληνόπουλα τον πόθο για ελευθερία.
Αυτό έγινε γιατί είχε δημιουργηθεί μεταξύ των πιστών μεγάλη διαμάχη για το ποιος από του τρεις Αγίους Πατέρες ήταν σπουδαιότερος από τους άλλους. Έτσι είχαν χωριστεί σε "Βασιλείτες", Γρηγορίτες" και "Ιωαννίτες". Σύμφωνα με το συναξάρι της ημέρας ο Άγιος ιεράρχης Ιωάννης ο Μαυρόπους επίσκοπος Ευχαϊτών τους είδε σε όραμα και τους τρεις μαζί να του λένε: "Εμείς ένα είμαστε ενώπιον του Θεού και δεν υπάρχει καμμιά αντίθεση ανάμεσά μας ... όρισε μία ημέρα να εορτάζεται από κοινού η μνήμη μας, ώστε οι Χριστιανοί να μας τιμούν ενωμένους".
Παράλληλα όμως με αυτή την κοινή εορτή τιμήθηκε η υπέρτατη προσφορά τους στην παιδεία, η ακλόνητη και θερμουργός πίστη προς τον Θεό και η απαράμιλλη ποιμαντορική και φιλανθρωπική τους δράση.
Από τότε επικράτησε εθιμοτυπικά η εορτή των Τριών Ιεραρχών να σχετίζεται με την παιδεία και τα ελληνικά γράμματα, έθος που συνεχίστηκε και κατά τη περίοδο της Τουρκοκρατίας, οπότε και πήρε εθνικό χαρακτήρα. Στους Τούρκους εμφανιζόταν ως θρησκευτική εορτή και ημέρα εξέτασης της προόδου των μαθητών, αλλά ουσιαστικά οι παπάδες-δάσκαλοι καλλιεργούσαν στα Ελληνόπουλα τον πόθο για ελευθερία.
Μετά
την απελευθέρωση αναγνωρίστηκε επίσημα ως η πιο λαμπρή εορτή των
ελληνικών σχολείων και της εκπαίδευσης γενικότερα, πρώτα από το
Πανεπιστήμιο Αθηνών, με απόφαση της Συγκλήτου το σχολικό έτος 1843-44,
και αργότερα πια νομοθετικά από την ελληνική πολιτεία.
Στη συνέχεια με την επιστροφή στο σχολείο μετά τον εκκλησιασμό έγινε η κοπή της Βασιλόπιτας των μαθητών αλλά και των εκπαιδευτικών του σχολείου μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου